Het jaar 2020 was miserabel, maar gelukkig was er wel wielrennen. Want temidden van de besmettingscijfers, IC-opnames, P-waarden en andere lockdown-miserie zagen we toch maar mooi drie grote ronden, een paar monumenten en een WK. Conclusies trokken we al eerder: over de wenselijkheid van meer koersen in de herfst, de waarde van een compacte kalender en de fascinerende doorbraak van de jonkies aan de top. Denk Pokkie, denk Tao, denk Hirschi en Jai. 'Maar hoe moet dat dan met ónze gouden generatie?,' vroegen we ons soms vertwijfeld af - om vervolgens opgel… Lees meer