Rustdagen zijn voor bezinning, heb ik steeds stellig gezegd. Maar nu er steeds minder gevoetbald wordt, en steeds meer gerust, ben ik daar niet meer zo zeker van. Vanochtend stond ik op en toen dacht ik: eigenlijk zou het toch wel leuk zijn, die Belgen, wereldkampioen. Waar komt die mildheid vandaan? Een overdosis rust? Heb ik teveel bezinning gehad om nog helder te kunnen nadenken? Of is het juist omgekeerd, en kan ik zo in de luwte van het toernooi de zaken eindelijk pas zien zoals ze zijn? Ik weet het niet. En erover nadenken maakt me vooralsnog niet … Lees meer