Volgens mij kan je alleen troost vinden in een troostfinale als je er eigenlijk niet op had gerekend. Voor de Engelsen, die dachten dat ‘it’ home zou komen, is dit natuurlijk een schrale troost. En ook voor de Belgen, die dit toernooi zich misschien wel voor altijd zullen herinneren als het toernooi waar ze eigenlijk gewoon wereldkampioen hadden moeten- worden. Tja, wat doe je dan? Hoe vind je die troost? Misschien is de enige optie wel zelfbedrog, dat je binnen de lijnen vergeet dat het eigenlijk allemaal nergens om gaat. En in die zin is het misschien … Lees meer