Het script dat taalmodel GPT-3 voor onze laatste aflevering verzon
Klik hier om de aflevering te luisteren
Alexander: Oké, laten we het hebben over de toekomst van deze podcast. We hebben een e-mail van iemand die zijn moederdagviering heeft onderbroken om ons te mailen over de toekomst van deze podcast. Er staat: "Beste Alexander en Ernst-Jan, ik luister absoluut elke week naar jullie podcast".
Ernst-Jan: Wauw, dat is een goed begin van een e-mail. Ik zou die regel echter weglaten omdat de schrijver hierdoor klinkt als een stalker.
Alexander: Interessant. Zal ik de e-mail voorlezen?
Ernst-Jan: Ja, doe dat!
Alexander: Oké, er staat: "Beste Alexander en Ernst-Jan, ik luister naar je podcast wanneer ik de wekelijkse boodschappen doe. Jullie intelligente en complexe analyse van de actualiteit is een geweldige manier om de saaie uren te vullen die ik besteedt aan het proberen te berekenen of ik melk nodig heb. Ik heb echter niet het gevoel dat ik het meeste uit deze ervaring haal. Daarom heb ik de verantwoordelijk op mij genomen jullie constructieve kritiek te geven over hoe jullie de podcast zouden kunnen verbeteren om uw loyale fans zoals ik, een betere luisterervaring te geven. Ik heb hieronder een lijst gemaakt van deze verbeteringen en ik hoop dat jullie ze in overweging zullen nemen. Verbeter het volume van de microfoons. Het is erg moeilijk om te horen wat jullie zeggen als jullie door elkaar praten. Dat brengt me bij mijn volgende punt,
Ernst-Jan: Wauw, iemand is geen fan van ons.
Alexander: Je meent het. De e-mail vervolgt: "Jullie praten constant door elkaar, wat het erg moeilijk maakt om naar de podcast te luisteren. De luisteraar moet de kans krijgen om de informatie te verwerken, niet bestookt worden met een spervuur van woorden. Ik zou niet in mijn hoofd alles hoeven te herhalen om te begrijpen wat julle zeggen. Ga alsjeblieft bij elkaar vandaan.
Ernst-Jan: Oh, dat is dan mooi.
Alexander: Oké, laten we over iets anders praten. We hebben het gehad over een aantal nieuwe technologieën en hun impact op de samenleving. Een daarvan is het Internet of Things. Dit concept is erg interessant. Als je ernaar kijkt, is het IoT niet alleen verbonden apparaten zoals thermostaten of gloeilampen, maar ook onze huizen zelf. Alles kan nu een slim apparaat zijn. Het internet of things zorgt ervoor dat de wereld steeds meer data heen en weer stuurt. En dit heeft veel effecten. Een daarvan is dat persoonsgegevens steeds belangrijker worden. En wie is de eigenaar van deze gegevens? Hoe worden ze gebruikt en door wie? Wie is uiteindelijk de eigenaar van je smart home? Ben jij het als klant of is het het bedrijf dat deze apparaten maakt? Dat zijn interessante zaken om over na te denken.
Ernst-Jan: Ja, privacy is een groot probleem. Ik kan me ook voorstellen dat het erg moeilijk is om deze systemen veilig te houden. Als het internet of things betekent dat alle apparaten aan elkaar zijn gekoppeld en ze steeds slimmer worden, betekent dit dat er een verhoogd risico op hacking is. Denk je dat deze smart homes uiteindelijk een bedreiging kunnen worden voor onze privacy en veiligheid?
Alexander: Ik kan me voorstellen dat er een verhoogd risico op hacken is. Maar ik denk dat de voordelen groter zijn dan de risico's. Denk maar aan al die slimme apparaten die je in huis hebt en hoe je je leven een stuk gemakkelijker kunt maken.
Ernst-Jan: Zoals?
Alexander: Denk bijvoorbeeld aan verlichting. Als je slimme lampen hebt geïnstalleerd, kun je deze eenvoudig programmeren zodat ze passen bij je dagelijkse routines. Zoals de lichten 's ochtends aan gaan en automatisch uit gaan als het donker wordt.
Ernst-Jan: Nou, dat klinkt best normaal voor mij. Ik vraag me nog steeds af of ik een Nest-thermostaat moet kopen of niet ...
Alexander: Behalve gemak zijn er ook veiligheidsvoorzieningen. Als je bijvoorbeeld valt en langer dan 10 minuten in je huis op de grond ligt, zullen de sensoren in je vloer dit detecteren en automatisch een ambulance bellen.
Ernst-Jan: interessant! Maar wacht even. Als je deze systemen hackt, kan een aanvaller deze veiligheidsfunctie uitschakelen. Dan kan het slachtoffer geen hulp inroepen.
Alexander: Ja, deze apparaten kunnen worden gehackt, maar ik denk dat het zeer onwaarschijnlijk is dat een crimineel de moeite zal nemen om je smart home te hacken om een veiligheidsfunctie uit te schakelen. Het is gewoon de moeite niet waard.
Ernst-Jan: daar ben ik het mee eens. Ik denk dat het verhoogde risico op hacken beperkt is. Maar hoe zit het met marketing? Zijn de apparaten in je huis niet een manier voor marketeers om je beter te targeten met gepersonaliseerde advertenties?
Alexander: Ja, dat is zeker een punt van zorg. Maar nogmaals, de meesten van ons staan al op een soort mailinglijst. Het verschil is dat marketeers met slimme apparaten nauwkeuriger kunnen zijn. Denk er eens over na, als je regels kunt instellen voor het in- en uitschakelen van je lichten, kunnen marketeers gemakkelijk regels instellen om je smart-tv aan te zetten en je een gepersonaliseerde advertentie te laten zien.
Ernst-Jan: interessant! Maar als ik erover nadenk, gebeurt dit soort gerichte marketing al.
Alexander: Ik denk dat de voordelen van slimme huizen opwegen tegen de risico's. Hoewel er zeker enkele nadelen aan het internet of things zijn, ben ik ervan overtuigd dat deze trend alleen maar zal blijven groeien.
Ernst-Jan: De toekomst is hier!
Alexander: We hebben het gehad over de toekomst van onze samenleving. Hoe voel je je over de wereld van vandaag?
Ernst-Jan: Nou, ik weet niet zeker of dit de beste tijd is om te leven, maar ik kan wel zeggen dat ik optimistisch ben. Soms ben ik pessimistisch. Maar het betekent niet dat alles slecht is. Weet je, de toekomst is altijd onzeker. En ik denk dat het beter is in het heden. Als je het vergelijkt met het verleden, dan denk ik dat het een stuk beter is. Het is zeker veel beter dan honderd jaar geleden. Of laten we zeggen duizend jaar geleden.
Alexander: Ja. Hoewel mensen altijd hebben geklaagd over de wereld. Ik denk dat het gewoon de menselijke natuur is. Er zullen altijd problemen zijn, maar er gebeuren tegenwoordig ook heel coole dingen in de wereld.
Ernst-Jan: Ja. Het is zeker een stuk beter dan het nog maar honderd jaar geleden was. En ik heb hier een theorie over. Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat er minder mensen zijn dan er ooit waren.
Alexander: Oh, ja, ik heb hierover gehoord. Het is een Malthusiaanse theorie. Ik heb er de laatste tijd over gelezen. Mensen hebben een aantal ideeën over hoe technologische verbeteringen en industrialisatie hebben geleid tot bevolkingsgroei. En natuurlijk, als de bevolking groeit, worden grondstoffen schaars. En dan moet er een heraanpassing komen waarbij mensen minder kinderen beginnen te krijgen zodat de bevolking niet blijft groeien. Deze aanpassing is erg pijnlijk. En dat was het ook in het verleden. Maar het kan vandaag de dag niet gebeuren omdat er andere manieren zijn om de bevolking onder controle te houden. Gezinnen kunnen twee kinderen hebben, of geen kinderen. En andere vormen van anticonceptie kunnen worden gebruikt. Het is zeker niet zo pijnlijk als een ineenstorting van de bevolking.
Ernst-Jan: Ja, ik denk dat je gelijk hebt. Maar ik heb hier een andere theorie over. Weet je nog, toen ik je vertelde over mijn betovergrootvader die uit de lucht viel. Ja, hij was een astronaut. Het was een verschrikkelijke tragedie. Maar het leidde tot de uitvinding van moderne veiligheidsharnassen. En nu kunnen we veilige gebouwen bouwen. Het nieuwe World Trade Center heeft bijvoorbeeld een veel sterkere basis dan het oude.
Alexander: Oh ja, daar heb ik over gelezen. Het is echt cool.
Alexander: We gaan het hebben over de toekomst van internet. Ik weet niet veel over de toekomst van internet, maar ik weet wel dat er een groot verschil is tussen wat we ons kunnen voorstellen en wat we daadwerkelijk gaan krijgen.
Laten we zeggen dat iemand een nieuw sociaal netwerk voorstelt waar mensen samen foto's en video's kunnen plaatsen zonder zich zorgen te hoeven maken over privacyproblemen of iets dergelijks. Je denkt, nou dat is geweldig, maar tegelijkertijd weet je dat het nooit zal gebeuren omdat Facebook zo groot en zo machtig is dat het het gewoon kan overnemen.
Ernst-Jan: Maar wat als concurrentie werkt?
Alexander: Dan is het geweldig. Ik weet het gewoon niet. Denk ik. Ik bedoel, ik weet het echt niet.
Ernst-Jan: Het lijkt mij dat de toekomst van internet een oligopolie is van een paar grote bedrijven die alles domineren. En ik denk dat Apple en Google al hebben laten zien dat ze de muziekindustrie kunnen overnemen. Ze kunnen doen wat ze willen. Ze controleren de distributiemiddelen. Ze kunnen doen wat ze willen.
Alexander: En ik denk dat we op het gebied van search hebben gezien dat een paar bedrijven zijn uitgegroeid tot een grote omvang en steeds meer macht krijgen over wat we zien. En het is niet per se duidelijk dat dit een slechte zaak is. Ik bedoel, sommige mensen hebben duidelijk erg sterke gevoelens tegen Google en ik weet zeker dat sommige mensen sterke gevoelens hebben aan de andere kant. Maar ik denk dat het erg moeilijk is om te beweren dat we niet op weg zijn naar een plek waar een paar grote bedrijven het grootste deel van onze online ervaring zullen beheersen.
Ernst-Jan: En dan is er nog geld. Ik bedoel, er zijn veel mensen die ten onrechte geloven dat het internet de globalisering heeft verergerd, omdat ze denken dat dit ertoe zal leiden dat er minder geld wordt uitgegeven aan lokale bedrijven. En ik denk dat dit fundamenteel niet waar is. Ik bedoel, wat we zien is een toename van het aantal mensen dat als blogger de kost verdient. Het is veel gemakkelijker om je eigen website te starten en mensen deze te laten lezen. Natuurlijk, er zijn een paar sites die heel veel lezers krijgen. Maar uiteindelijk is er meer keuze dan ooit tevoren.
Alexander: Ik denk dat er veel concurrentie is, en ik denk ook dat er uiteindelijk plaats is voor de traditionele mediabedrijven. En veel van deze online publicaties, ik bedoel, er zijn veel mensen die een website beginnen die binnen een paar jaar moet stoppen. Het is niet makkelijk. En ik denk dat er altijd wel plek zal zijn voor de traditionele mediabedrijven, want uiteindelijk willen mensen toch graag een fysiek exemplaar van een krant of tijdschrift in handen hebben. Hoewel ik die verandering ook in de loop van de tijd zie.
Ernst-Jan: Ik geloof dat de traditionele media niet zullen verdwijnen. Maar er zullen steeds minder gedrukte kranten komen en er komt steeds meer aandacht voor online.
Alexander: Ja. Ik denk dat we dit langzaam maar zeker zien gebeuren. Maar uiteindelijk denk ik dat er voor beide een plek is.
Ernst-Jan: ik denk het ook. Er is voor alles plaats.
Ernst-Jan: Dus we hadden het over veel deprimerende dingen. Laten we over iets anders praten. Wat lees je momenteel?
Alexander: Ik lees "Dromen van mijn vader", het boek dat Obama schreef voordat hij president werd. Het is eigenlijk heel interessant om over zijn leven te lezen voordat hij president werd. Wat hij deed, wie hij ontmoette. Het is erg interessant.
Ernst-Jan: Ik lees momenteel een boek over psychopaten. Ik ben erg geïnteresseerd in psychopaten.
Alexander: Oh echt? Waarom is dat?
Ernst-Jan: Omdat ik denk dat het intrigerende karakters zijn. Ook omdat ik veel sympathie voor ze heb. Omdat ze nooit hebben gevraagd om geboren te worden als psychopaat en de samenleving geeft hen nooit een kans. Ze worden vaak verkeerd begrepen en komen er meestal bekaaid af.
Alexander: Jij hebt veel sympathie voor alle soorten mensen.
Ernst-Jan: Ik heb veel sympathie voor de underdog. Ik denk dat we dat al hebben vastgesteld.
Alexander: Haha, oké. Dat klopt ook.
Ernst-Jan: Dus wat doe je dit weekend? Iets spannends?
Alexander: Waarschijnlijk niet zo spannend als wat jij gaat doen.
Ernst-Jan: Miljoenen Nederlanders beginnen hun dag op Facebook. Steeds meer van het online advertentiegeld (denk aan mobiel) gaat naar Google en Facebook. En nu zetten die bedrijven, plus Twitter, ook de eerste stappen richting televisie. Wat gaan we hiervan merken in Nederland?
Alexander: Nou, om te beginnen zullen er geen kranten meer zijn. De groten zullen waarschijnlijk met elkaar versmelten of zelfs helemaal verdwijnen. Maar het belangrijkste is dat tv de belangrijkste nieuwsbron wordt. U kunt zien hoe dit ons dagelijks leven gaat beïnvloeden! We zullen alles op tv moeten bekijken! "
Ernst-Jan: "Je hebt gelijk, maar je weet wat er nog meer gaat gebeuren? Het internet zal ook volwassen worden. Het zal niet alleen meer door kinderen worden gebruikt. Mensen die niet voor hun levensonderhoud werken, gebruiken het ook. Ze zullen dingen over de wereld ontdekken die ze nergens anders konden krijgen. "
Alexander: "En dan? Ik begrijp het niet. Natuurlijk gaan ze het gebruiken. Televisie is altijd het belangrijkste communicatiemiddel geweest en is hier om te blijven."
Ernst-Jan: "Hmm, dat is een mooie soundbite. Maar je hebt het mis. Net zoals kranten en tijdschriften verdwijnen. Mensen halen hun informatie nu van Facebook en dergelijke. Je gaat niet meedoen aan die markt. Nou, dat zou je kunnen, maar je zult het geld niet hebben om het te doen. "
Alexander: "Nou, zoals ik al zei, geen groot probleem. Als onze kranten het niet overleven in hun huidige vorm, zullen we gewoon nieuwe creëren."
Ernst-Jan: "Ja, maar voor een hele andere groep mensen. Degenen die nu op Facebook zitten. En straks komt iedereen op Facebook. Dan gaan ze tv kijken."
Alexander: "Ik begrijp niet waar je naar op zoek bent." Ernst-Jan: "Als dat gebeurt, dan wordt de markt in tweeën gesplitst. De helft van het geld gaat naar de televisie, en we zullen iets heel nieuws moeten doen. We hadden het hoofd in het zand deze verleden tijd. een paar jaar, maar die tijd is voorbij. We gaan hier niet stil voor zitten. "
Ernst-Jan: "Wij?"
Alexander: "Ja, wij. Omdat je weet wat? Ik heb ook aan een online platform gewerkt. Een nieuw soort krant. Een die het opneemt tegen de grote jongens. Nu kunnen veel mensen zich zoiets niet voorstellen. ding, maar ik heb het grootste vertrouwen in ons vermogen om te veranderen. Op dezelfde manier als we deden met de radio zo'n zeventig jaar geleden. "
Ernst-Jan: "Ik begrijp het
Ernst-Jan: Nou, ik had een gesprek met een vriend van mij die bij Google werkt. Daar is hij 'technical program manager'. En hij vertelde me iets dat ik nauwelijks kan geloven. Het is als een soort complottheorie, maar dan is het waar?
Alexander: Ja ja, alles wat je gaat zeggen is waar. We hebben dit al eerder besproken. Wat is het?
Ernst-Jan: Hij vertelde me dat er in alle kantoren van Google geheime kamers zijn. Niet alle kantoren, maar de meeste. En in deze kamers hebben ze een knop. Op de knop drukken doet iets vreselijks. Het heeft invloed op de resultaten van Google-zoekopdrachten.
Alexander: Ja, maar waarom is dat zo erg? Ik heb altijd aangenomen dat het een goede zaak is. Het beinvloeden van zoekresultaten.
Ernst-Jan: Ja, maar niet voor jou. Alleen voor andere mensen. Zoals ik al zei, zijn er kamers in de meeste kantoren in Google. Als je de kamer binnenkomt, zit er een knop aan de muur. Als je op deze knop drukt, gebeurt er iets vreselijks met de zoekresultaten van Google voor andere mensen. Maar niet voor jou.
Alexander: Ik denk niet dat ik het begrijp. Wat is hier zo vreselijk aan? Kunnen ze iets doen met hun macht wat niemand anders kan?
Ernst-Jan: Het is verschrikkelijk! Het beïnvloedt alle resultaten voor iedereen! Behalve voor jou. En er zijn verschillende effecten voor verschillende soorten zoekopdrachten. Soms zijn de resultaten volledig willekeurig. Op andere momenten zijn ze opzettelijk misleidend of zelfs foutief. Maar soms zijn het gewoon regelrechte enge horrorwebsites.
Alexander: Dat lijkt me niet best. Waarom staat Google het toe?
Ernst-Jan: Ik denk niet dat ze er vanaf weten. Of als ze dat wel doen, lijken ze een oogje dicht te knijpen. Deze kamers zijn in het verleden allemaal ingericht door de stagiaires. Waarschijnlijk als een soort inwijdingsritueel. En dan gaat de traditie verder, want iedereen speelt graag af en toe met zijn 'evil button'. Ik neem tenminste aan dat het een inwijdingsritueel is. Ik ben zelf nog nooit in een van deze kamers uitgenodigd. Maar mijn vriend zegt dat wanneer er een nieuwe stagiair begint, ze soms daar naartoe worden gebracht voordat ze hun taakbeschrijving krijgen.
Alexander: Dat is vreselijk! Waarom doet niemand er iets aan?
Ernst-Jan: Dat hebben ze meerdere keren gedaan. Maar het begint altijd weer opnieuw. Bovendien zijn er zo veel nieuwe stagiaires, niemand weet wie het doet. Zelfs als ze dat zouden kunnen, denk ik dat ze maar al te bang zijn om erachter te komen, vanwege het hele inwijdingsritueel.
Alexander: Dat is walgelijk. We kunnen dit niet laten voortduren. Er moet iets gedaan worden.
Ernst-Jan: Nou, ik weet niet of je er al klaar voor bent. Maar het lijkt alsof je dat bent.
Alexander: Oh nee! Nee, daar zijn we nog niet klaar voor. We hebben tijd nodig en geld is de enige manier om het nu te krijgen. Daarom hebben we besloten om voor petje.af te gaan.
Ernst-Jan: Petje.af? Wat betekent dat? Hoe verdienen ze geld? Verkopen ze hun eigen producten of iets dergelijks?
Alexander: Ze verkopen hun eigen product. Hun website is www.petjeenaat.nl. Ze hebben daar een winkel waar je hun producten kunt kopen.
Ernst-Jan: Wauw, dat klinkt best gaaf. Hoeveel gaat het mij kosten?
Alexander: Uh ... nou, we brengen je $ 10 per maand in rekening om onze service te gebruiken. Als je meer functies of iets anders wilt, betaal er dan gewoon extra voor.
Ernst-Jan: Is dat het?
Alexander: Ja.
Ernst-Jan: Zei je $ 10 per maand?
Alexander: Ja!
Ernst-Jan: Dat is veel, man.
Alexander: Het lijkt zo, maar dat is het echt niet. Het is voornamelijk om u naar hun site te leiden.
Ernst-Jan: Ik hou echt van dit idee. Ik ga dit al mijn vrienden vertellen.
Alexander: Dat doe je. Hoe meer mensen we hebben, hoe meer geld we verdienen.
Ernst-Jan: Ik maak me geen zorgen om die man. Ik zal het aan iedereen vertellen die ik ken. Dit is het beste sinds gesneden brood. U kunt mij daarover citeren.
Alexander: Bedankt man! Ga nu naar petjenaaat.nl en meld je aan voordat je het vergeet.
Ernst-Jan: Klaar.
Alexander: Bedankt!
Ernst-Jan: Geweldig!
Alexander: Dus je komt uit Sneek, klopt dat?
Ernst-Jan: Ja.
Alexander: Ik heb gehoord dat het een prachtige stad is. Ik ben er nog nooit geweest, maar ik heb gehoord dat het een geweldige plek is.
Ernst-Jan: Ja.
Alexander: Ze hebben daar een mooie arena, nietwaar? Het wordt voornamelijk gebruikt voor paardenraces, maar je kunt het gebruiken voor alles wat je maar wilt. Ben je daar ooit geweest?
Ernst-Jan: Ja.
Alexander: Dat is geweldig! Heb je de races gezien?
Ernst-Jan: Ja.
Alexander: Dat klinkt leuk. Als je van paarden houdt, zul je het daar zeker leuk vinden. Ik wou dat ik er ooit heen kon gaan. Ik ben nog nooit in Nederland geweest. Ik heb gehoord dat het een geweldig land is. Wist je dat we ooit een oorlog met hen hebben gehad?
Alexander: Oké, laten we over iets anders praten. Wat vind je van het feit dat mensen zoals ik, die over technologie schrijven, als "hip" worden beschouwd?
Ernst-Jan: Nou, ik weet niet waarom het je iets kan schelen. Ik bedoel, het is niet alsof we hipsters zijn of zo. We schrijven alleen maar over dingen die ons interesseren.
Alexander: Oké, maar herinner je je dat gesprek over hoe wanneer een term te vaak wordt gebruikt, het zijn waarde verliest?
Ernst-Jan: Ja.
Alexander: Ik denk dat "hipster" al zijn waarde heeft verloren. Het is een belediging geworden.
Ernst-Jan: Ik wil hier niet meer over praten.
Alexander: Oké, sorry. Wil je in plaats daarvan over Blendle praten?
Ernst-Jan: niet echt. Ik heb veel werk te doen.
Alexander: Oké, man. Zie je volgende week.
Ernst-Jan: Dag.